Παρέμβαση και αποκλεισμός βιβλιοπωλείου “Κοκοτσάκη”

Μεταφορά από το προηγούμενο blog (δημοσίευση Οκτώβριος 2011)

Παρέμβαση και αποκλεισμό πραγματοποίησε η ανοιχτή πρωτοβουλία ανέργων στο πρακτορείο σχολικού βοηθήματος “Κοκοτσάκη” για τη διεκδίκηση δεδουλευμένων και αποζημίωσης απολυμένου συναδέλφου.
Στη συνάντηση που εγινε, απολυμένου και εργοδότη, με τη συμμετοχή της ανοιχτής πρωτοβουλίας και του συλλόγου υπαλλήλων βιβλίου χάρτου, ο εργοδότης δεσμεύτηκε εγγράφως οτι θα προχωρήσει στην καταβολή των δεδουλευμένων. Στην παρέμβαση μοιράστηκε η παρακάτω προκύρηξη

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΕΡΓΟΣ ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ

Από το Δεκέμβριο του 2010, ο Γιώργος Σ. πρώην εργαζόμενος ως αποθηκάριος στο πρακτορείο σχολικού βοηθήματος ‘’Κοκοτσάκης’’, ανήκει στη τεράστια λίστα των ανέργων, μια λίστα η οποία μέρα με την ημέρα μεγαλώνει συνεχώς(τόσο επίσημα, όσο και πολύ περισσότερο ανεπίσημα). Πέρα από την αποζημίωση, ο συγκεκριμένος εργαζόμενος ήταν απλήρωτος και για αρκετούς μήνες πριν απολυθεί. Με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης έγινε(παράτυπα) μια συμφωνία, βάση της οποίας η αποζημίωση και τα δεδουλευμένα θα καταβάλλονταν σε μηνιαίες δόσεις. Όπως εύκολα μαντεύει κανείς, μετά τις πρώτες δόσεις(που κι αυτές ήταν λειψές), ο εργοδότης άρχισε με διάφορες δικαιολογίες και τεχνάσματα, να καθυστερεί την πληρωμή των δεδουλευμένων. Και ενώ η προθεσμία που προέβλεπε το συμφωνητικό έχει λήξει εδώ και περίπου δύο μήνες, η εργοδοσία επιμένει στην ίδια τακτική με προφανή πλέον σκοπό την μη καταβολή των μισθών και της αποζημίωσης.

Η συγκεκριμένη περίπτωση εργοδοτικής αυθαιρεσίας δεν αποτελεί έκπληξη για όλους όσους βιώνουν την κατάσταση της μισθωτής σκλαβιάς ή της ανεργίας, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Τα αντεργατικά μέτρα που ξεκίνησαν πριν από περίπου δύο χρόνια με την είσοδο της χώρας στο ΔΝΤ συνεχίζονται με αμείωτη ένταση(μειώσεις μισθών, απελευθέρωση των απολύσεων, εργασιακή εφεδρεία, κατάργηση δώρων), στηρίζοντας εξ’ ολοκλήρου τα αφεντικά σε τέτοιου είδους συμπεριφορές, ενώ οι εργαζόμενοι χάνουν σταδιακά τα δικαιώματά τους, που κατακτήθηκαν μέσα από σκληρούς και αιματηρούς αγώνες. Με την ανεργία να αυξάνεται, την επισφαλή εργασία να γίνεται καθεστώς και την απώλεια θεμελιωδών δικαιωμάτων όπως η υγεία και η παιδεία να πλήττει όλη την κοινωνία, οι προθέσεις κράτους και κεφαλαίου είναι πλέον ξεκάθαρες.

Κι αν η απόγνωση και η ανάγκη, οδηγούν συχνά στην αναζήτηση ατομικών λύσεων όπως επιτάσσει η κυρίαρχη προπαγάνδα, προκειμένου ο καθένας να εξασφαλίσει την επιβίωσή του, κάνοντας συχνά εκπτώσεις στην ίδια του την αξιοπρέπεια, στον αντίποδα του ατομικισμού υπάρχουν οι συλλογικοί αγώνες των εργαζομένων και των ανέργων απέναντι στα αφεντικά. Μακριά από κρατικούς και κομματικούς συνδικαλιστικούς φορείς που αναπαράγουν τη γραφειοκρατία και αποτελούν σπουδαίο σύμμαχο του κράτους και του κεφαλαίου, επιλέγουμε οι ίδιοι τις μορφές πάλης του αγώνα μας, οριζόντια, αντιιεραρχικά και αυτοοργανωμένα. Μέσα από σωματεία βάσης και εργατικές συλλογικότητες χτίζουμε γέφυρες ταξικής και κοινωνικής αλληλεγγύης επιδιώκοντας μια άλλη μορφή οργάνωσης της κοινωνίας ώστε να κάνουμε την εργασία απόλαυση, δημιουργικότητα και προσφορά στην κοινωνία και όχι χαμένο χρόνο για τα κέρδη των αφεντικών.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Ανοιχτή πρωτοβουλία ανέργων για τη δημιουργία σωματείου βάσης ανέργων