Σεπ 28

Ενημέρωση από Interlingua

Την Δευτέρα στις 24/9,  εμείς οι έξι καθηγητές της   interlingua που παραμένουμε απλήρωτοι για δεδουλευμένα του 2011 συναντηθήκαμε με τον Πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο του ομίλου, κύριο Πετρίδη Γ., στην έδρα της σχολή όπως είχε καθοριστεί την Παρασκευή 21/9. Η συνάντηση αυτή πραγματοποιήθηκε ύστερα από τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μαζί του κατά την οποία συμφωνήθηκε ο χρόνος και ο τόπος συνάντησης καθώς και ότι θα δεσμευόταν ενυπόγραφα για την ακριβή ημερομηνία της αποπληρωμής των δεδουλευμένων μας. Στο πλευρό μας βρισκόταν συνάδελφοι του συλλόγου μας  «ο Βύρωνας», του Σ.Ε.Φ.Κ. (καθηγητές στα φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης), μέλη από το σωματείο ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων (ΣΩΒΑ), από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις ΕΣΕ και ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ  από την εφημερίδα ΔΡΑΣΗ και από το Δίκτυο Επισφαλώς Εργαζομένων

Όταν ανεβήκαμε στην σχολή στις 14.00, το διοικητικό προσωπικό αποχώρησε, κατά πάσα πιθανότητα για να μην ακούσουν την συζήτηση, αφού παραμένουν και αυτοί απλήρωτοι. Εμείς δηλώσαμε ότι θέλουμε να είναι παρόντες.

Ο κος Πετρίδης συνοδευόταν από τον διευθυντή, κύριο Γιώτη και έναν από τους μετόχους του εν λόγω ομίλου. Ο κος Πετρίδης αρχικά μας είπε ότι είχε φέρει  μόνο 2.100 ευρώ από το συνολικό ποσό των 42.000 ευρώ που μας χρωστάει προσθέτοντας με αναίδεια πως δεν αναγνωρίζει αυτό το  ποσό, παρόλο που ο ίδιος είχε υπογράψει και δεσμευτεί με συναλλαγματικές, από τις οποίες η τελευταία λήγει τον Οκτώβριο 2012. Στη συνέχεια επέμεινε πως το υπόλοιπο ποσό είναι πολύ μικρότερο των 39.900 ευρώ αποφεύγοντας να   καθορίσει το ύψος του και τον «νέο» δικό του τρόπο υπολογισμού «Υποσχέθηκε» να μας το κοινοποιήσει την επόμενη εβδομάδα. Υποστήριξε δε ότι ήταν ανήθικο εκ μέρους μας το γεγονός ότι υπολογίσαμε τα χρήματα της υπερημερίας σύμφωνα με τις ώρες των δύο τελευταίων μηνών (Μάρτιος και Απρίλιος του 2011), ισχυριζόμενος ότι ήταν περισσότερες σε σχέση με αυτές που κάναμε τους άλλους μήνες, για να καταλήξει λέγοντας ότι η δική του υπογραφή και αυτή του συνηγόρου του στο έγγραφο συμφωνίας που συντάχθηκε κατά τη συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας αποσπάσθηκαν με δόλο από τον δικηγόρο μας!.

 Ήταν φανερό ότι ήθελε να κερδίσει χρόνο και  να αποφύγει να μας πληρώσει. Ακολούθησε την πάγια τακτική του, εκείνη της αυτό-αναίρεσης. Το ίδιο έπραττε όταν μας όριζε ημερομηνίες πληρωμής που στην συνέχεια αθετούσε. Εμείς διαμαρτυρηθήκαμε έντονα, και του τονίσαμε ότι  τις ώρες τις υπολόγισαν οι λογιστές σύμφωνα με τις καρτέλες των σπουδαστών και τις υπογραφές τους κάθε φορά που κάναμε μάθημα. Πριν δοθούν οι ώρες στο λογιστήριο, γινόταν έλεγχος από τον Διευθυντή και υπεύθυνο για την πληρωμή μας. Τις μέτρησαν μία προς μία, παρουσία του λογιστή, του ιδίου του Προέδρου του ομίλου και των δικηγόρων των δυο πλευρών.

Εμείς του εκθέταμε τα γεγονότα και αυτός προσπαθούσε να μας τρομοκρατήσει ότι αν συνεχίσουμε τις κινητοποιήσεις, θα κλείσει την σχολή και δεν θα πάρουμε τίποτα. Η γνωστή τακτική των αφεντικών όταν δεν θέλουν να πληρώσουν. Εκβιάζουν με πτώχευση και προτάσσουν την ανεργία ως μοναδική λύση  για να μας κρατούν ομήρους και να εργαζόμαστε εθελοντικά.

Ο Σεπτέμβριος και ο Οκτώβριος είναι περίοδος εγγραφών γι’ αυτό και θέλουν να παρατείνουν την ομηρία μας με συζητήσεις, αναβολές και νέες υποσχέσεις. Την Παρασκευή, στις 28/9, θα τηλεφωνήσει ο δικηγόρος τους στον δικό μας για να ανακοινώσει ποιο θα είναι το συγκεκριμένο ποσό που  ο όμιλοςInterlingua αναγνωρίζει και πότε θα καταβληθεί.

Απέναντι στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει, εμείς απαντάμε με το μόνο όπλο που έχουμε: την αλληλεγγύη! Ως εργαζόμενοι γνωρίζουμε ότι μόνο μέσα από τις μαζικές κινητοποιήσεις θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε το δίκιο μας και να τους αναγκάσουμε να μας πληρώσουν. . Είμαστε οι πολλοί, αρκεί να συνειδητοποιήσουμε ότι μέσα από ενιαίο αγώνα και κοινούς στόχους θα μπορέσουμε να δικαιωθούμε. Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας και αυτή δεν ξεπουλιέται. Δεν μας λυγίζουν! Θα τους λυγίσουμε!

Ο αγώνας συνεχίζεται…...

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ- ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ 

Σεπ 25

Γενική Απεργία

Το ΣΩματείο Βάσης Ανέργων & επισφαλώς εργαζομένων καλεί όλους τους ανέργους και επισφαλώς εργαζομένους στην γενική απεργία.

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

11:00 πμ

ΤΟΣΙΤΣΑ & ΠΑΤΗΣΙΩΝ

ΣΤΑ ΜΠΛΟΓΚ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΒΑΣΗΣ

 

Σεπ 17

Πρωτοβάθμια Σωματεία: Κάλεσμα σε συλλαλητήριο – Τρίτη 18/9/2012 – 6:30 μ.μ. στα Προπύλαια

Το ΣΩματείο Βάσης Ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων (ΣΩ.Β.Α.)

καλεί όλους του ανέργους και επισφαλώς εργαζομένων στο συλλαλητήριο που καλεί ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα

την ΤΡΙΤΗ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012, στις 18:30, στα ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ.

Συντριπτικό πακέτο μέτρων κοινωνικού ολοκαυτώματος προωθεί η άθλια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ υλοποιώντας μέχρι κεραίας τις επιταγές της τρόικα, και του ελληνικού κεφαλαίου. Η κυβέρνηση προχωρά σε εγκληματική λεηλασία όσων έχουν απομείνει από τα εργατικά-λαϊκά εισοδήματα και δικαιώματα, με στόχο δήθεν την αποφυγή της χρεοκοπίας, ενώ οδηγεί ολοταχώς στη χρεοκοπία του λαού.
Η επαναδιαπραγμάτευση που είχαν “υποσχεθεί” τα κόμματα που συγκυβερνούν αποδείχθηκε όνειρο θερινής νυκτός. Αυτό που έμεινε είναι τα 11,7 δις ευρώ (που θα ξεπεράσουν τα 20 δις τελικά) και τα κροκοδείλια δάκρυα της Μέρκελ, πριν καταπιεί το θύμα της. Και μπορεί ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας να δηλώνει ότι το «βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού έχει πέσει αλλά όχι δραματικά». Όμως ο λαός ξέρει ότι δεν πάει άλλο.
Η κυβέρνηση, με το νέο πακέτο σφαγιαστικών περικοπών των 11,7 δις ευρώ προωθεί:
-Νέα τεράστια μείωση μισθών και συντάξεων.
-Μείωση ή κατάργηση κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων (ΕΚΑΣ, οικογενειακά, αναπηρικά, πολυτεκνικά κλπ).
-Κατάργηση ή συγχώνευση εκατοντάδων δημοσίων οργανισμών.
-Εφεδρεία και απολύσεις εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός των 150.000 αποχωρήσεων μέχρι το 2015.
-Συγχωνεύσεις – καταργήσεις νοσοκομείων, σχολείων, παιδικών σταθμών.
-Αναστολή νέων προσλήψεων.
-Περιορισμό των δημοσίων δαπανών για παιδεία, υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη.
Ταυτόχρονα οι πρόσφατες κυβερνητικές «διαρροές» περί νέων απαιτήσεων της τρόικας στον ιδιωτικό τομεά, δηλώνουν ότι έρχονται κατ’ απαίτηση των εργοδοτών νέα αντεργατικά μέτρα για μεγαλύτερη ευελιξία να προσλαμβάνουν, να απολύουν, να απασχολούν τους εργαζόμενους όπως και όποτε τους βολεύει, που αυξάνουν στο έπακρο την εκμετάλλευση: διεύρυνση της ελαστικής εργασίας με κατάργηση του πενθήμερου και του οχτάωρου, γενίκευση της εκ περιτροπής εργασίας με δραστική μείωση των μισθών, κατάργηση της αποζημίωσης για τις απολύσεις.
-Η ανεργία έσπασε στη χώρα μας όλα τα μεταπολεμικά ρεκόρ, έχει φτάσει ήδη 24-25% και προβλέπεται να φτάσει στο τέλος του χρόνου το εφιαλτικό 28 – 30%. Οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων έχουν γενικευτεί.
-Ο δημόσιος και κοινωνικός πλούτος της χώρας ξεπουλιέται αντί «πινακίου φακής». Η εκποίηση της Αγροτικής Τράπεζας, Τ./Τ και των δημοσίων επιχειρήσεων και υποδομών στρατηγικής και κοινωνικής σημασίας αποτελεί εθνικό έγκλημα, υπονομεύει ουσιαστικά το μέλλον της χώρας.
-Η μείωση μισθών και συντάξεων συνοδεύεται με τεράστια φορολογική επιβάρυνση εργαζομένων και συνταξιούχων, που απειλούνται με κατάσχεση ακόμα και πρώτης κατοικίας, εάν δεν πληρώσουν τους μισθούς τριών και τεσσάρων μηνών, που είναι ο υπεραυξημένος φόρος εισοδήματος και τα χαράτσια που τον συνοδεύουν. Εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκές οικογένειες «πνίγονται μέσα στα χρέη τους». Οι μειώσεις των μισθών και συντάξεων έχουν καταστήσει αδύνατη την εξυπηρέτηση των δανείων τους.
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι, , νέοι και νέες
Επί 2,5 χρόνια βιώνουμε την πλήρη ανατροπή των εργασιακών, μισθολογικών, ασφαλιστικών, κοινωνικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων μας. Έχουμε γυρίσει ένα αιώνα πίσω. Η απόγνωση, η απελπισία, και δυστηχως οι αυτοκτονίες έχουν γίνει πλέον στοιχεία της καθημερινότητάς μας.
Μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αναμονής.
Ο χρόνος τρέχει επικίνδυνα για τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα.
Την ώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να δώσει τη χαριστική βολή στους εργαζόμενους και στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία , οι πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ παραμένουν «σιωπηλές». Η ηγεσία της ΓΣΣΕ, παρακολουθεί απαθής να διεξάγεται μια επίθεση ζωής και θανάτου για τους εργαζόμενους και προτρέπει σε υπογραφή συμβάσεων με μειωμένους μισθούς.
Οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι άνεργοι πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, κάνοντας όλες τις απαραίτητες τομές για να νικήσουν οι αγώνες. Αυτό απαιτεί μια άλλη κατάσταση στο εργατικό -συνδικαλιστικό κίνημα, με υπέρβαση του υποταγμένου συνδικαλισμού, με αλλαγή των συσχετισμών. Με ενωτική προσπάθεια στη βάση, στα πρωτοβάθμια σωματεία και τους συλλόγους, με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας, με οριζόντιο συντονισμό των συνδικάτων, με αποφασιστικές μορφές πάλης, με συσπείρωση των ανέργων και των ελαστικά εργαζόμενων.
Απέναντι στη σφοδρή, ολομέτωπη και καλά σχεδιασμένη επίθεση το εργατικό κίνημα θα πρέπει άμεσα να οργανώσει την αντίσταση των εργαζομένων και να συμβάλει στην κινητοποίηση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.
Η οργάνωση της αντίστασης δεν μπορεί να εξαντληθεί σε μια αιφνιδιαστική εξαγγελία απεργίας μέσω μιας ανακοίνωσης. Απαιτείται τα συνδικάτα να αναπτύξουν κινητικότητα σε όλα τα επίπεδα, πολύμορφες δράσεις που θα κορυφωθούν με Γενική Απεργία με στόχο τη γενικευμένη πολιτική σύγκρουση με την κυβέρνηση και την επίθεση. Η Γενική απεργία θα πρέπει να προετοιμαστεί με μαζικές διαδικασίες στους χώρους δουλειάς, περιοδείες και οργάνωση δράσεων και γι’ αυτό απαιτείται να προχωρήσουμε χωρίς καμία καθυστέρηση. Προωθούμε συντονισμένους κλαδικούς αγώνες. Δεν υπογράφουμε μειώσεις των μισθών, δεν υποκύπτουμε στην τρομοκρατία του λιγότερο κακού. Οργανώνουμε δυναμικές μορφές πάλης όπως καταλήψεις, αποκλεισμούς δημοσίων κτιρίων κα. Αναπτύσσουμε τη δράση μας με δυναμικές μαζικές μορφές ανυπακοής κατά της φορομπηξίας και του ληστρικού φοροεισπρακτικού.
Ούτε ο κατακερματισμός του κάθε κλάδου, ούτε η άρνηση συγκρότησης ενός αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής μπορεί να οδηγήσει μακριά.
Ζητούμενο σήμερα είναι ο παλλαϊκός – γενικός ξεσηκωμός με αποφασιστικούς αγώνες διαρκείας, με αμεσότητα στην αντίδραση, αλλά και σχέδιο, πρόγραμμα και προοπτική.
ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ – ΞΕΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ, ΕΞΩ Η ΤΡΟΙΚΑ,
ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΟΥΣ
Ξαναπιάνουμε το νήμα των μεγάλων κινητοποιήσεων και αγωνιζόμαστε για:
• Να μην ψηφιστούν τα εφιαλτικά μέτρα των 20 δις
• Να ακυρωθούν τα μνημόνια, η δανειακή σύμβαση και όλο το νομοθετικό πλαίσιο που σκλαβώνει τον λαό στην δικτατορία του κεφαλαίου και της Ευρωπαικής Ένωσης
• Αποδέσμευση της χώρας από την Τρόικα και τα επαχθή δάνεια.
-Διαγραφή του χρέους, ρήξη με το ευρώ και την ΕΕ.
• Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των μεγάλων
επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας.
• Υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών και επιχειρήσεων. Υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας
• Υπεράσπιση των μισθών, των συλλογικών συμβάσεων, των συντάξεων και των δικαιωμάτων μας. Να καταργηθούν όλα τα χαράτσια που επιβλήθηκαν στον λαό. Απαγόρευση των απολύσεων, όχι στην εφεδρεία
• Προστασία της δημόσιας παιδείας – υγείας – κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας
• Ουσιαστική προστασία για τους ανέργους και τους κοινωνικά αποκλεισμένους
Ο συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα καλεί, σε συμμετοχή σε όλες τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων που πραγματοποιούνται την επόμενη βδομάδα στην Αθήνα για τα μεγάλα ζητήματα της Παιδείας, της Υγείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Καλεί, όλους τους εργαζόμενους και ανέργους, τα σωματεία, τις συλλογικότητες αντίστασης και ανυπακοής, τις λαϊκές συνελεύσεις και τις επιτροπές ενάντια στα χαράτσια να συμμετέχουν στο συλλαλητήριο που οργανώνει την Τρίτη 18/9/2012 στις 6:30 μ.μ. στα Προπύλαια.
Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα

Σεπ 12

Ο αγώνας των καθηγητών της INTERLINGUA συνεχίζεται μέχρι την τελική νίκη

Τον Απρίλιο του 2011 έξι καθηγητές και καθηγήτριες που εργαζόμαστε στην εταιρεία «Interlingua − Φροντιστήρια Ξένων Γλωσσών − Εκδόσεις Βιβλίων Α.Ε.» από το 1997 προβήκαμε σε επίσχεση εργασίας διεκδικώντας τα δεδουλευμένα μηνών. Το καλοκαίρι του 2010 η εταιρεία άλλαξε διοικητικό συμβούλιο με νέο πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο, τον κύριο Γιώργο Πετρίδη. Αμέσως μετά η εργοδοσία σταμάτησε να καταβάλλει μισθούς, δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα καθώς επίσης και τις εισφορές στο ΙΚΑ με αποτέλεσμα εμείς και οι οικογένειές μας να έχουμε πρόβλημα επιβίωσης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Για μήνες μας κρατούσαν σε καθεστώς ομηρίας ορίζοντας ημερομηνίες πληρωμής που αθετούσαν στη συνέχεια, φτάνοντας σε σημείο να μας εκβιάζουν ότι, αν δεν υπογράψουμε ατομικές συμβάσεις με απάνθρωπους όρους, θα ζούσαμε την ανεργία.
Απέναντι στις απειλές τους εμείς απαντήσαμε με διαρκείς αγώνες αξιοπρέπειας. Γράψαμε κείμενα καλώντας αλληλέγγυους να στηρίξουν τα δίκαια αιτήματά μας, βρεθήκαμε δυο φορές στην Επιθεώρηση Εργασίας, κατατέθηκε επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή από τον κύριο Μιχάλη Κριτσωτάκη στον τότε υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, κύριο Ιωάννη Κουτσούκο, πήγαμε σε τριμερή συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας όπου εκεί ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος, κος Πετρίδης, υποσχέθηκε ότι θα μας πληρώσει χωρίς να ορίσει ημερομηνία, ζητώντας μας, όμως, να επιστρέψουμε στην εργασία μας, γιατί είχαν γίνει πολλές εγγραφές και εμείς, ως έμπειροι καθηγητές, ήμασταν οι πλέον κατάλληλοι, ώστε να γίνει η σχολή κερδοφόρα.
Παράλληλα πραγματοποιήσαμε μαζικές παρεμβάσεις έξω από τη σχολή με αλληλέγγυους από διάφορους εργασιακούς χώρους (Σύλλογος Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Νομού Αττικής-ΒΥΡΩΝ με τις δύο παρατάξεις του [Ενωτική Πρωτοβουλία και ΑΣΚ], Σύλλογος Μεταφραστών-Επιμελητών-Διορθωτών, Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής, Σωματείο Βάσης Ανέργων [ΣΩΒΑ], Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών Μέσης Εκπαίδευσης [ΣΕΦΚ], εφημερίδα «Δράση» και πολλοί άλλοι), όπου όλοι μαζί δώσαμε μάχη αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης και ενότητας.
Μπροστά σε αυτόν τον καταιγισμό των δράσεων η εργοδοσία αναγκάστηκε να υποχωρήσει και, ενώ πριν επέμενε ότι δεν είχε χρήματα, υπέγραψε επιταγή 15.000 ευρώ καθώς και συναλλαγματικές για την εξόφληση των δεδουλευμένων και των χρημάτων της επίσχεσης μέχρι τον Οκτώβριο 2012.
Επιστρέψαμε στην εργασία μας, γνωρίζοντας ότι ο αγώνας μας δεν είχε τελειώσει εκεί, με τους αρχικούς όρους και με τον ίδιο αριθμό ωρών διδασκαλίας. Η σύμβασή μας δήλωνε ρητά ότι η πληρωμή θα γίνεται τις 10 πρώτες ημέρες κάθε μήνα.
Αρχικά, το θεωρήσαμε μια πρώτη νίκη του κλάδου μας και του εργατικού κινήματος γενικότερα. Χωρίς να θεωρούμε τους εαυτούς μας συνδικαλιστές, αντλήσαμε δύναμη από τους αλληλέγγυους που βρίσκονταν έξω από τη σχολή κάθε φορά που κάναμε παρεμβάσεις ανταποκρινόμενοι στα καλέσματά μας, ώστε να επιβάλουμε τους δικούς μας όρους εργασίας ενάντια στα απάνθρωπα μέτρα που επιβάλλουν καθημερινά Κράτος και αφεντικά.
Δυστυχώς, όμως, σύντομα καταλάβαμε ότι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από απάτη, δόλος και μηχανορραφία της εργοδοσίας, για να δώσει τέλος στις δράσεις μας, που είναι το μόνο όπλο μας απέναντι στην τρομοκρατία των αφεντικών. Συγκεκριμένα, ενώ τους τρεις πρώτους μήνες ήταν συνεπείς στις πληρωμές, όταν θεώρησαν ότι είχαμε υποχωρήσει, άρχισαν να καθυστερούν την καταβολή των δεδουλευμένων και σταμάτησαν την εξόφληση των συναλλαγματικών, δίνοντάς μας ελάχιστες διδακτικές ώρες την εβδομάδα με τη δικαιολογία ότι για όλα έφταιγε η κρίση και κυρίως εμείς που με τις κινητοποιήσεις μας είχαμε δυσφημήσει τη σχολή.
Ανακαλύψαμε ότι ο διευθυντής σπουδών, κύριος Κωνσταντίνος Γιώτης, έκανε εγγραφές παίρνοντας 50 ευρώ προκαταβολή από κάθε υποψήφιο σπουδαστή και υποσχόμενος ότι θα τους καλούσε μόλις σχηματιζόταν τμήμα, χωρίς όμως αυτό να πραγματοποιείται. Είναι προφανές ότι αυτή η ξεδιάντροπη εξαπάτηση αποτελούσε εκδικητική συμπεριφορά εναντίον μας.
Ο δε διευθύνων σύμβουλος, κύριος Γιώργος Πετρίδης, συνέχιζε την πάγια τακτική του, να δίνει δηλαδή οριστικές ημερομηνίες αποπληρωμής που δεν τήρησε ποτέ. Όταν του προβάλλαμε τις νόμιμες διεκδικήσεις μας, μας έλεγε ότι όταν πληρωθεί αυτός θα πληρώσει και εμάς. Στο μεταξύ, όμως, άνοιγε νέα παραρτήματα τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στην Αλβανία.
Διανύουμε τη χειρότερη περίοδο επίθεσης των αφεντικών, καταργώντας κάθε εργατικό δικαίωμα που έχει κατακτηθεί με αίμα και αγώνες ανά τους αιώνες.
Στις 6/9/2012 το Europalso, διά της προέδρου του, Άννας Μπουλτούμη, και του γενικού γραμματέα της, Γεώργιου Ζηκόπουλου,υπέγραψαν με την Αρτέμιδα Κυπριώτου και την Ευγενία Φουρναράκη, που εκπροσωπούν το στημένο από την εργοδοσία «σωματείο εργαζομένων» στα κέντρα ξένων γλωσσών νομού Αττικής, ΣΣΕ με αποδοχές 3,52 ευρώ μεικτά για κάθε ώρα διδασκαλίας, 6,60 + 0,20 ευρώ μεικτά για τους καθηγητές με προϋπηρεσία από 901 έως 1880 ημερομίσθια και 6,60 + 0,40 ευρώ μεικτά την ώρα γι’ αυτούς που έχουν από 1801 έως 2700 ημερομίσθια. Με αυτόν τον τρόπο επιβάλλουν καθεστώς δουλείας ωθώντας καθημερινά τους εργαζομένους στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών σε εξαθλίωση. Αυτή η επίθεση δε θα σταματήσει όσο εμείς τους το επιτρέπουμε.
Λαμβάνοντας υπόψη τη νέα κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, εμείς, οι έξι καθηγητές και καθηγήτριες, κρίνουμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, να απαντήσουμε με γενικευμένη ανυπακοή και να μην επιτρέψουμε σε κανέναν εργοδότη / επιχειρηματία να αποφασίζει για τη ζωή μας εκμεταλλευόμενοι το εκπαιδευτικό μας έργο. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε μέχρι να δικαιωθούμε.
Καλούμε όλους τους εργαζομένους της Interlingua – απλήρωτοι και αυτοί –  να απαλλαγούν από τη μοιρολατρία και να έρθουν μαζί μας, γιατί ο δικός μας αγώνας είναι και δικός τους, ώστε να δημιουργήσουμε όλοι μαζί το δικό μας πεδίο αντίστασης, γιατί πιστεύουμε ότι η συλλογική δράση στους χώρους εργασίας, σεβόμενοι τη διαφορετικότητα του καθενός και έξω από κομματικές λογικές, θα οδηγήσει στη δημιουργία της ανάγκης για κοινωνική αντίσταση.
Είναι επιτακτική ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε πιο δυνατοί από οποιοδήποτε αφεντικό, εφόσον είμαστε ενωμένοι και αλληλέγγυοι και να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΡΟΜΟΙ ΑΔΙΑΒΑΤΟΙ. ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ………..
Καλούμε συλλογικότητες, σωματεία και καθηγητές να συμπαρασταθούν στο δίκαιο αγώνα μας.
Η υπόθεσή μας είναι υπόθεση ολόκληρου του κλάδου και όλων των εργαζομένων.
ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΗΝΥΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΟ EMAIL ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ: ilgroup@otenet.gr

Αυγ 25

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Αγορά Κυψέλης

Η συνέλευση της Ανοικτής Δημοτικής Αγοράς της Κυψέλης καταγγέλλει την επέμβαση των ΜΑΤ και τις μεθοδευμένες πρακτικές ενάντια τόσο στο ζωντανό κύτταρο της αγοράς και καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας τη Δευτέρα 27/08 στις 18:00 στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης (Φωκίωνος Νέγρη 42).

Κάλεσμα σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας τη Δευτέρα 27/08 στις 18:00 στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης (Φωκίωνος Νέγρη 42)

Τους τελευταίους μήνες, η δημοτική αρχή με επικεφαλής τον κ. Καμίνη, έχει ξεκινήσει μια οργανωμένη προσπάθεια να πάρει τη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης από τα χέρια των κατοίκων, προφασιζόμενη μια κενή λόγου απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, στην οποία δεν περιγράφει καν τους στόχους και τις επιδιώξεις για το συγκεκριμένο χώρο. Αποκορύφωμα αυτού του συντονισμένου σχεδίου αποτέλεσε η επέμβαση των ΜΑΤ τα ξημερώματα του Σαββάτου 18 Αυγούστου, που με εντολή του Δήμαρχου Αθήνας Καμίνη, επιχείρησαν να θέσουν τέλος στη λειτουργία της αυτοδιαχειριζόμενης Δημοτικής Αγοράς της Κυψέλης, βάζοντας λουκέτο και απαγορεύοντας την είσοδο σε αυτή των βιοκαλλιεργητών στην προγραμματισμένη βδομαδιάτικη Λαϊκή Αγορά των προϊόντων τους.
Η Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, λειτουργεί με πρωτοβουλία των κατοίκων της περιοχής ως ανοιχτός αυτοδιαχειριζόμενος και αντιεμπορικός χώρος. Αποτελεί μια πραγματική κυψέλη επικοινωνίας για τη γειτονιά μας. Είναι ένα ζωντανό κύτταρο άμεσης δημοκρατίας, αυτοδιαχείρισης και αλληλεγγύης, ένας ελεύθερος χώρος έκφρασης, ζύμωσης και σύνθεσης των απόψεων εργαζομένων και κατοίκων, καθώς και αντίδρασής τους στις ανελέητες οικονομικές επιθέσεις, που δέχονται τα τελευταία χρόνια από τις μνημονιακές κυβερνήσεις.
Στα σχεδόν 6 χρονιά λειτουργίας της έχουν φιλοξενηθεί πάνω από 600 πολιτιστικές εκδηλώσεις (θεατρικές παραστάσεις, μουσικά δρώμενα και συναυλίες, εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας, συλλογικές κουζίνες, εκδηλώσεις δημόσιων σχολείων, χαριστικό παζάρι κ.τ.λ.) και πολλές επίκαιρες θεματικές συζητήσεις. [Αλήθεια στα δημοτικά πολιτιστικά κέντρα πόσες έχουν γίνει;] Τον περασμένο Ιούνιο πραγματοποιήθηκε, στο πλαίσιο της απογράφης, εβδομαδιαίο σεμινάριο για την επαρκή κατάρτιση των απογραφέων του 6ου διαμερίσματος. Η Δημοτική Αγορά της Κυψέλης λειτουργεί, επίσης, ως χώρος συνέλευσης εργαζομένων και τοπικών κινήσεων, φιλοξενώντας, μεταξύ άλλων, λαϊκές συνελεύσεις, συνελεύσεις ενάντια στα χαράτσια, συνελεύσεις εργαζομένων και ανέργων κτλ. Κάθε Τρίτη πραγματοποιούνται παρουσιάσεις λογοτεχνικών βιβλίων και κάθε Τέταρτη προβάλλονται κινηματογραφικές ταινίες. Σε καθημερινή βάση γίνονται μαθήματα ελληνικών σε μετανάστες και λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη. Τέλος, κάθε Σάββατο γίνεται αγορά βιοκαλλιεργητών.
Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη ότι μια δημοτική αρχή που διαλύει κάθε κοινωνική δομή θέλει να αξιοποιήσει τη Δημοτική Αγορά για την υλοποίηση κοινωνικής πολιτικής και υπέρ των πολιτών. Η κίνηση αυτή λοιπόν δεν είναι τυχαία, αλλά ενορχηστρώνεται από την συγκυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) και το δήμαρχο Καμίνη, σε αγαστή συνεργασία με τις υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις της κυβερνητικής συμμαχίας και τους φασίστες της Χρυσής Αυγής, ενάντια σε κάθε ελεύθερο χώρο διακίνησης ιδεών και αντίστασης στις κυρίαρχες πολιτικές, συνεχίζοντας τον εξοντωτικό πόλεμο ενάντια στα εργατικά και λαϊκά στρώματα. Άλλωστε, μιλάμε για την ίδια δημοτική αρχή, η οποία διαλύει τις δημοτικές δομές πρόνοιας, κλείνει δημόσια ιατρεία, σχολεία και νηπιαγωγεία, απολύει συμβασιούχους, κόβει το νερό στους ελάχιστους χώρους πρασίνου (βλέπε πάρκο Κύπρου & Πατησίων), συμπεριφέρεται στους αστέγους σαν της γης τους κολασμένους, στηρίζει τα πογκρόμ της αστυνομίας ενάντια στους κατατρεγμένους μετανάστες και θέλει να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις.
Η συνέλευση της Ανοικτής Δημοτικής Αγοράς της Κυψέλης καταγγέλλει την επέμβαση των ΜΑΤ και τις μεθοδευμένες πρακτικές ενάντια τόσο στο ζωντανό κύτταρο της αγοράς, όσο και σε κάθε άλλο ελεύθερο χώρο. Καλούμε τους εργαζομένους, την αγωνιζόμενη νεολαία, τους κατοίκους της γειτονιάς, τις τοπικές λαϊκές συνελεύσεις, τα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια και καταλήψεις, τους πολιτικούς φορείς, που δραστηριοποιούνται στην γειτονιά μας, τις δημοτικές αντιμνημονιακές παρατάξεις καθώς και κάθε ελεύθερο σκεπτόμενο άνθρωπο σε στήριξη και αλληλεγγύη της ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΤΗΣ ΚΥΨΕΛΗΣ.
Η καταστολή και η τρομοκρατία δεν θα περάσουν…Κάτω τα χέρια από τους ελευθέρους χώρους…
ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ, ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ…ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ…

Συνέλευση της Ανοιχτής Κατάληψης της Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης

Αυγ 12

Στο 23,1 λένε ότι έφτασε η ανεργία, στην πραγματικότητα είναι γύρω στα 33%

Αναδημοσίευση από athens indymedia 

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1416438

Συνολικά 1.147.372 άνθρωποι είναι άνεργοι, από αυτούς οι 629.906 είναι νέοι μέχρι 24 ετών ενώ μόλις τέσσερις στους δέκα παίρνουν επίδομα ανεργίας. Τα παραπάνω νούμερα αφορούν τους επίσημα καταγεγραμμένους άνεργους φυσικά και επειδή συμπεριλαμβάνουν στις μετρήσεις τους και τον δημόσιο τομέα το 23,1% που αναφέρουν δεν είναι πραγματικό. Υπολογίζεται λοιπόν ότι στην πραγματικότητα, στον ιδιωτικό τομέα (εκεί που απασχολούνται η πλειοψηφία των εργαζόμενων) το ποσοστό ανεργίας αγγίζει το 33%

Η ελληνική στατιστική υπηρεσία, αναφέρει πως το ποσοστό ανεργίας στους νέους εκτινάχθηκε τον περασμένο Μάιο στο 54,9% από 41,7% που ήταν τον ίδιο μήνα πέρυσι και 11,6% στην αρχή της φτιαχτής κρίσης που ξέσπασε το 2009.

Κάθε μέρα μέσα στον Μάιο που μας πέρασε προστέθηκαν στη στρατιά των ανέργων 1.138 άτομα στην πλειοψηφία τους νέοι, ενώ μέσα σε έναν μήνα οι άνεργοι αυξήθηκαν συνολικά κατά 34.141 άτομα. Επίσης τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας καταγράφονται στις γυναίκες με 26,8% από 20,4% τον περασμένο Μάη, ενώ στους άντρες υπολογίστηκε ότι έφτασε στο 20,3% από 14,2%.

Την ίδια ώρα, από Σεπτέμβρη που θα λήξουν οι συμβάσεις εποχικού προσωπικού στις τουριστικές επιχειρήσεις, θα υπάρξει νέο κύμα ανέργων ενώ προβλέπεται ότι μέχρι το τέλος του χρόνου το ποσοστό ανεργίας θα φτάσει ή και θα ξεπεράσει το 30%.

Όσο τραγικά και να αποτυπώνουν την πραγματικότητα αυτοί οι αριθμοί, η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη και αναμένεται να χειροτερέψει κι άλλο από Σεπτέμβρη με την ανακοίνωση και συγκεκριμενοποίηση των νέων μνημονιακών μέτρων που θα επιφέρουν ακόμα λιγότερους μισθούς και συντάξεις, ενώ ταυτόχρονα θα υπάρξει αλματώδης αύξηση στο κόστος ζωής σε όλους τους τομείς.

Για άλλη μια φορά μας προορίζουν να γίνουμε θυσία στο βωμό του κεφαλαίου και στην προσπάθεια αναδιοργάνωσης του καπιταλισμού. Η δική μας απάντηση πρέπει να είναι ηχηρή και δυναμική τόσο στους δρόμους όσο και στις συλλογικές διαδικασίες εκείνες που θα δημιουργήσουν νέες δομές κοινωνικής οικονομίας και θα προωθήσουν ή θα εδραιώσουν τις ήδη υπάρχουσες.

 

Ιούλ 22

Αλληλεγγύη στους Απεργούς της Χαλυβουργίας

Το ΣΩματείο Βάσης Ανέργων & επισφαλώς εργαζομένων (ΣΩ.Β.Α.) στέκεται αλληλέγγυο στον αγώνα των απεργών χαλυβουργών, καταγγέλλει την επέμβαση των δυνάμεων καταστολής για το σπάσιμο της απεργίας και το άνοιγμα του εργοστασίου και καλεί για συμμετοχή σε όλες της συγκεντρώσεις – δράσεις αλληλεγγύης στους απεργούς.

Παρακάτω αναδημοσιεύεται η καταγγελία του σωματείου των απεργών της Χαλυβουργίας.

Ιούλ 20

Με αφορμή τις 114 μέρες απεργίας στη Phone Marketing

Αναδημοσίευση

Στις 21 Μαρτίου εμείς  οι εργαζόμενοι στη Phone Marketing προχωρήσαμε σε μια σκληρή απεργία διαρκείας ενάντια στο μέτρο της εκ περιτροπής εργασίας που προσπάθησε να μας επιβάλλει η εργοδοσία (δηλαδή να δουλεύουμε με ένα 8ωρο την εβδομάδα για 140 ευρώ το μήνα ).

 Στη διάρκεια αυτών των 114 ημερών περιφρουρήσαμε σε καθημερινή βάση την απεργία μας, στήνοντας μικροφωνική αντιπληροφόρησης για να διαβάζονται τα κείμενα μας αλλά και όλα όσα μας έστελναν όσοι συμπαραστέκονταν σε αυτόν τον αγώνα. Πραγματοποιήσαμε παρεμβάσεις στην επιθεώρηση εργασίας, στο υπουργείο εργασίας και συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το χώρο εργασίας μας.

Δίπλα σε αυτόν τον αγώνα στάθηκαν αρκετές δεκάδες αλληλέγγυοι φορείς: κλαδικά-επιχειρησιακά σωματεία, σωματεία βάσης καθώς και σύλλογοι εργαζομένων, λαϊκές και τοπικές επιτροπές των γύρω περιοχών, συλλογικότητες και αυτοδιαχειριζόμενοι κοινωνικοί χώροι αλλά και πολλοί μεμονωμένοι άνθρωποι στηρίζοντας αυτόν τον αγώνα με καθημερινή φυσική και ηθική παρουσία, όπως και οικονομική στήριξη γεγονός που μας βοήθησε αρκετά για να αντέξουμε σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα δίνοντάς μας κουράγιο για τη κάθε παρά πέρα μέρα ύπαρξης σε αυτόν.

Καταφέραμε να αρθεί η αρχική πρόταση του εργοδότη για 1 μέρα  εργασίας την εβδομάδα, με αποδοχή από τη πλευρά μας, μιας νέας συμφωνίας με σαφώς δυσμενέστερους όρους από την αρχική κατάσταση. Για τους επόμενους 3 μήνες μπαίνουμε σε καθεστώς ημιαπασχόλησης, δηλαδή 4ωρης πενθήμερης εργασίας με 15% μείωση των αποδοχών μας (στα πλαίσια όμως των παλιών συλλογικών συμβάσεων όσο αφορά το μισθολογικό) και στα μέσα Οκτώβρη επιστρέφουμε στα ωράριά μας με 15% μείωση.

Σίγουρα δε βελτιώθηκαν ούτε διατηρήθηκαν οι αρχικές συλλογικές συνθήκες εργασίας, αλλά αυτό δε πρέπει να μας πτοεί καθώς αυτός ο αγώνας θα συνεχιστεί και μέσα στο χώρο εργασίας. Ιδίως μετά την ίδρυση του επιχειρησιακού σωματείου μας, και πόσο μάλλον ενώ κατά τη διάρκεια αυτού του αγώνα αντλήσαμε εμπειρία αναγνωρίζοντας  τη δύναμη του συλλογικού  με διάφορες μορφές αντίστασης, που   μας έδωσαν την δυνατότητα να μπορούμε εμείς να καθορίσουμε το πεδίο μάχης ενάντια στα νέα μέτρα του κράτους και των αφεντικών για τη δημιουργία σκλάβων.

Η εξέλιξη ίσως και να ήταν διαφορετική αν όλοι οι εργαζόμενοι  συμμετείχαμε ενεργά στα συλλογικά μας όργανά από την αρχή ,με στόχο να παίρνονται οι αποφάσεις από τα κάτω, και οι ζυμώσεις που θα προέκυπταν να ήταν ικανές να συνδέσουν τους κοινωνικούς ταξικούς αγώνες πριν ακόμα βρεθούμε και εμείς σε αυτή τη θέση.

Επίσης, κατά την διάρκεια της απεργίας, θα μπορούσαμε, δίχως φόβο ,να πραγματοποιήσουμε δυναμικότερες και περισσότερες παρεμβάσεις, συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες και πορείες έξω από την εταιρεία καθώς και στο κέντρο της μητρόπολης μαζί με όλους όσους βιώνουν  τις ίδιες απάνθρωπες συνθήκες επιβίωσης έτσι ωστε να ενωθούν οι επιμέρους αγώνες  που εξελίσσονται καθημερινά αλλά και να εξαπλωθεί η ανάγκη για αντίσταση στην κοινωνία συνολικότερα.

Σε αυτό το κρίσιμο σημείο της ιστορίας που διανύουμε, η επίθεση των αφεντικών δεν έχει όρια, καταργώντας εργατικά κεκτημένα και δικαιώματα, κάνοντας μειώσεις σε συντάξεις, μισθούς και επιδόματα, έχοντας αποδημήσει το σύστημα υγείας και περίθαλψης και επιβάλλοντας σαν μόνη πραγματικότητα για εμάς την επισφάλεια και την ανεργία. Το αποτέλεσμα είναι η απόγνωση και η εξαθλίωση να σαρώνουν τον κοινωνικό ιστό, ενώ αυτή η επίθεση δεν θα σταματήσει να εντείνεται όσο τους δίνουμε χώρο.

Άρα δε μπορούμε να μιλήσουμε για νίκη ή για ήττα.

Είναι και αυτή μια στιγμή του αγώνα. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο καθένας από εμάς ξεχωριστά είναι ικανός να πάρει τη ζωή στα χέρια του μέσα και έξω από τους χώρους εργασίας, δρώντας συλλογικά και σεβόμενος τη διαφορετική αντίληψη, παίρνοντας αποφάσεις και συμμετέχοντας σε δυναμικές δράσεις, μέσα από οριζόντιες αδιαμεσολάβητες διαδικασίες μακριά από παραταξιακές και κομματικές λογικές, που περιχαρακώνουν τους κοινωνικούς και κατ’ επέκταση εργασιακούς αγώνες.

Άλλωστε έτοιμες συνταγές αγώνα και φόρμουλες κατάκτησης αξιοπρεπών συνθηκών επιβίωσης δεν υπάρχουν. Αυτές θα τις κατακτήσουμε από κοινού αρκεί να νικήσουμε το φόβο παίρνοντας  τις ζωές μας στα χεριά μας για να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα…

ΧΑΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕ ΔΟΘΗΚΑΝ ΠΟΤΕ

Ο ΑΓΩΝΑΣ  ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Μέσα και έξω από τη δουλειά…

Ε.Κ  (Απεργός-Εργαζομένη στη Phone Marketing)

Ιούλ 04

Ενημέρωση & φωτογραφίες από την παρέμβαση στο υπουργείο μεταφορών

Την τρίτη 3/7 έγινε παρέμβαση στο υπουργείο μεταφορών.

Παραδόθηκε ψήφισμα στο γενικό γραμματέα του υπουργείου που ζητούσε την χωρίς όρους ελεύθερη μετακίνηση στα ΜΜΜ για όλους τους άνεργους/ες και επισφαλώς εργαζομένους/ες, ο οποίος δήλωσε ότι θα διαβιβάσει το αίτημα στον υπουργό.

Φωτογραφίες από την παρέμβαση:

Ιούλ 02

Η μετακίνηση με τα αστικά μέσα συγκοινωνίας είναι δικαίωμα όχι εμπόρευμα

Το κείμενο σε PDF

Απευθυνόμαστε σε όλους όσους βιώνουν την βαρβαρότητα του καπιταλισμού και στις σημερινές αντίξοες, ιστορικές συνθήκες, ψάχνουν τρόπους να αντιδράσουν και να αντισταθούν.

Όλοι εμείς που καθημερινά χρησιμοποιούμε τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς,  άνεργοι, εργαζόμενοι, ντόπιοι και μετανάστες, νέοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι όλοι όσοι βγάζουμε τον μήνα με λίγα μεροκάματα, αντιμετωπίζουμε σοβαρό πρόβλημα στις μετακινήσεις μας μέσα στη πόλη.

Το κόστος για τις μετακινήσεις με τα Μ.Μ.Μ. είναι απαγορευτικό για κάποιον που έχει λίγα ή καθόλου χρήματα, και το αυτονόητο δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης μέσα στην πόλη, θεωρείται παραβατικό για το κράτος και τους ελεγκτές των μέσων. Μπορεί κάποιος από το βασικό πρόστιμο του εξηνταπλάσιου της αξίας του εισιτηρίου να βρεθεί να χρωστάει ένα τεράστιο ποσό εάν δεν έχει έγκαιρα να το πληρώσει.

Όποιος δεν πληρώνει εισιτήριο έρχεται αντιμέτωπος  με την απειλή του προστίμου ή με τους τραμπουκισμούς των ελεγκτών και της αστυνομίας. Ακόμα αξίζει να σημειωθεί ότι το ολοήμερο εισιτήριο κοστίζει τέσσερα ευρώ,  δηλαδή το ένα τρίτο του ημερήσιου επιδόματος ανεργίας για όποιον είναι «τυχερός» και παίρνει αυτό το ποσό, ενώ έχουν ήδη ανακοινωθεί  αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων από το νέο έτος.

Η μετακίνηση μέσα στην πόλη, όπως και η πρόσβαση σε παροχές υγείας, παιδείας και πρόνοιας είναι πρωταρχικές ανάγκες όλων των ανθρώπων και όχι εμπορεύματα. Τα Μ.Μ.Μ. είναι πληρωμένα από τους άμεσους και έμμεσους φόρους μας και δεν θα πρέπει να λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος. Αν υπάρχουν ανάγκες χρηματοδότησης τους, ας κοπούν χρήματα απ΄ αυτά που δίνονται στους μισθούς των παπάδων και των δυνάμεων καταστολής.

Απ’ την άλλη όταν δισεκατομμύρια δίνονται στις τράπεζες και στις μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ όλοι οι άμεσοι και έμμεσοι φόροι, τέλη, χαράτσια, οι απολύσεις ,οι περικοπές μισθών και συντάξεων αυξάνονται, θέλουν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχουν χρήματα για να συντηρήσουν και να οργανώσουν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς  και για αυτό πρέπει πάλι να πληρώσουμε εμείς οι οικονομικά ασθενέστεροι.

Παρά την κοινωνική ανάγκη που καλύπτουν τα Μ.Μ.Μ. και το γεγονός πως καλά οργανωμένα δημόσια Μ.Μ.Μ. είναι πολύ πιο φιλικά προς το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής στην πόλη είναι ολοφάνερο πως ο κρατικός σχεδιασμός προωθεί την εξάρτηση από το ΙΧ, μέσω της υποβάθμισης των υπηρεσιών των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς στοχεύοντας στην ιδιωτικοποίηση τους,  κάτι που συμφέρει το κεφάλαιο.

Οι άνθρωποι όλων των ηλικιών και ιδιαιτεροτήτων θα πρέπει να έχουν την ελευθερία αξιοπρεπούς μετακίνησης και να μην παραμένουν αποκλεισμένοι από την κοινωνική ζωή.

Ανήκουμε στο κομμάτι εκείνο των καταπιεσμένων που πιστεύει ότι μόνο αγωνιζόμενοι αυτοοργανωμένα και με αλληλεγγύη μεταξύ όσων  δέχονται την επίθεση των κυρίαρχων θα κερδίσουν και θα υπερασπιστούν τη ζωή τους.

 

Προτάσσουμε:

  • Την αλληλεγγύη προς τους συνεπιβάτες που δεν κόβουν εισιτήριο και έρχονται αντιμέτωποι με την βία των ελεγκτών και της αστυνομίας.
  • Την αλληλεγγύη προς τους εργαζόμενους των Μ.Μ.Μ. όταν απεργούν και υπερασπίζονται τα εργασιακά τους δικαιώματα.

 

Ζητάμε:

  • Την αλληλεγγύη των εργαζόμενων στα Μ.Μ.Μ. στις διεκδικήσεις των υπόλοιπων εργαζομένων και ανέργων,  καθώς και να απομονώσουν και να καταγγείλουν ρατσιστικές και τραμπούκικες συμπεριφορές  λίγων, που τρομοκρατούν επιβάτες,  όπως και να αρνηθούν να παίζουν το παιχνίδι τις εξουσίας που χωρίζει τους από κάτω  με μικροεξουσίες όπως αυτές των ελεγκτών.

 

 Διεκδικούμε:

  • Ελεύθερη μετακίνηση με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για όλους χωρίς προϋποθέσεις.
  • Την άμεση διαγραφή όλων των προστίμων.
  • Επαναπρόσληψη των απολυμένων στα Μ.Μ.Μ., και νέες θέσεις εργασίας, που θα προκύψουν από την επαναλειτουργία των γραμμών που έχουν καταργηθεί, την αύξηση των δρομολογίων και την επέκτασή τους σε νυκτερινές ώρες.
  • Να μην διακόπτεται η λειτουργία των Μ.Μ.Μ. σε απεργίες και διαδηλώσεις και να παραμένουν ανοιχτοί οι σταθμοί του Μετρό-Ησαπ καθ ’όλη τη διάρκεια των κινητοποιήσεων.


 

Να παλέψουμε για δωρεάν Δημόσια μετακίνηση για περισσότερα δρομολόγια καθώς και για περισσότερες και καλύτερες προσβάσιμες γραμμές

 

 

ΣΩματείο Βάσης Ανέργων & επισφαλώς εργαζομένων (ΣΩ.Β.Α.)

https://swbanergwn.espivblogs.net

swbanergwn@espiv.net