Για τα προγράμματα κοινωφελούς χαρακτήρα (ΚΟΧ)

Τους τελευταίους μήνες είναι σε εξέλιξη, για πάνω από εξήντα χιλιάδες «ωφελούμενους», τα προγράμματα κοινωφελούς χαρακτήρα (ΚΟΧ), πεντάμηνης σύμβασης. Παρουσιάστηκαν αρχικά, ως προγράμματα του ΟΑΕΔ, μέσω ΕΣΠΑ, για την «ανακούφιση» νέων και μακροχρόνια ανέργων.  Οι προκηρύξεις γίνονται με επίβλεψη του ΑΣΕΠ και εργοδότης είναι οι χιλιάδες ΜΚΟ που υπάρχουν και αφορούν διάφορες δραστηριότητες που θα «ωφελούν το κοινωνικό σύνολο».

Σύντομα όμως, φάνηκαν οι αληθινοί σκοποί αυτού του προγράμματος. Εκτός ότι είναι ακόμη μία αλχημεία για να πέσουν, έστω και λίγο, τα παρουσιαζόμενα ποσοστά ανεργίας, όπως έγινε πρόσφατα και με τα επιδοτούμενα σεμινάρια υπολογιστών, αποτελεί και ένα «πείραμα» για την νέα, ελαστική σχέση εργασίας, που επιβάλλονται από τα μνημόνια και τα τελευταία εργασιακά νομοσχέδια.

Όλες οι ΜΚΟ μετατρέπονται σε γραφεία ενοικίασης εργαζομένων, προκειμένου να καλύψουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στους δήμους και τις περιφέρειες, την στιγμή που απολύονται χιλιάδες μόνιμοι υπάλληλοι στο δημόσιο τομέα. Πρώτη στο χορό είναι η ίδια η ΓΣΕΕ που μέσω του ΙΝΕ, που ξαφνικά μετατράπηκε σε ΜΚΟ, όχι μόνο προκήρυξε χιλιάδες θέσεις εργασίας σε όλη τη χώρα, αλλά εφάρμοσε πρώτη τις χειρότερες σχέσεις εργασίας αντί να τις καταδικάσει. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα στο Βόλο όπου εργαζόμενοι στο ΙΝΕ/ΓΣΕΕ απειλήθηκαν με απόλυση αν συμμετείχαν στην 48ωρη απεργία που προκήρυξε η ίδια η ΓΣΕΕ! Από την άλλη ξεφύτρωσαν μέσα σε πολύ μικρό διάστημα μερικές δεκάδες ακόμη ΜΚΟ, οι οποίες να σημειώσουμε, τσεπώνουνε και ποσοστά από το μισθό του κάθε εργαζόμενου.

Οι σχέσεις εργασίας που έχουν καταγραφεί στις διάφορες συμβάσεις εργασίας που έχουν υπογράψει οι εργαζόμενοι στα προγράμματα αυτά, αναφέρουν μεταξύ άλλων,  τη μη ευθύνη του εργοδότη σε καθυστερήσεις πληρωμών και καταβολής των ενσήμων. Σε συγκεκριμένη ΜΚΟ στην Κρήτη, προχώρησαν ένα βήμα παραπάνω και στην σύμβαση εργασίας αποποιούνται κάθε ευθύνης αν οι εργαζόμενοι δεν πληρωθούν ποτέ! Οι προκηρύξεις αυτές, μετά την λήξη της σύμβασης, στην οποία δεν δίνεται καμία παράταση, σου απαγορεύουν για εφτά μήνες να ξανακάνεις αίτηση στα προγράμματα αυτά. Υπό διερεύνηση είναι το τι ισχύει για να ένσημα και συγκεκριμένα αν είναι συντάξιμα ή όχι.

Από εκεί και πέρα μερικοί εργοδότες (ΜΚΟ), προκαλούν ασάφεια για τους όρους εργασίας και έχουν προχωρήσει μερικά βήματα ακόμη, παραβιάζοντας το πενθήμερο, οχτάωρο, απαγορεύοντας την συμμετοχή σε απεργίες καθώς και τις άδειες και βάζοντας όριο πέντε απουσίες στο σύνολο του πενταμήνου. Μερικοί μάλιστα επιβάλουν στους εργαζόμενους να έχουν δικό τους μεταφορικό και να πληρώνουν και τις βενζίνες. Άλλοι, μετατρέπουν το μισθό σε ημερομίσθια, δίνοντας λιγότερα λεφτά στους εργαζόμενους αν είναι λιγότερα από εικοσιπέντε.

Ακόμη, οι προκηρύξεις, οι θέσεις και το αντικείμενο απασχόλησης, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Εργάτες γενικών καθηκόντων που δουλεύουν ως τραυματιοφορείς, καθαριστές που δουλεύουν ως τραπεζοκόμοι, ακόμη και γιατροί που δουλεύουν ως διοικητικοί κ.ο.κ. είναι ενδεικτικά παραδείγματα του κλίματος που επικρατεί αφού ο κύριος στόχος του προγράμματος είναι να καλύψει πάγιες και διαρκείς ανάγκες στους δήμους, τις περιφέρειες, ακόμη και στα νοσοκομεία.

Σε μία εποχή που δημόσιοι υπάλληλοι απολύονται  μετά από δεκαπέντε και είκοσι χρόνια υπηρεσίας, όπου κάλυπταν πραγματικές και ζωτικές ανάγκες, φαίνεται ξεκάθαρα, ότι στόχος αυτού του προγράμματος είναι, μετά και την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, να καλύψει όλα τα κενά που θα προκύψουν, και να εφαρμόσει, πλέον σε όλους τους χώρους εργασίας (ιδιωτικός και δημόσιος τομέας), αυτόν τον τύπο εργασίας – δουλεμπορίου.

• Την ΓΣΕΕ που αντί να καταδικάσει αυτή την μορφή εργασίας, όπως και κάθε ελαστική μορφή, πρωτοστάτησε στα προγράμματα αυτά, εφάρμοσε πρώτη ή μάλλον κατάργησε κάθε εργασιακό δικαίωμα, παρουσιάζοντας ότι προσφέρει «κοινωνικό έργο».
• Όλες τις ΜΚΟ που για άλλη μια φορά αντιμετωπίζουν τους εργαζομένους ως εθελοντές προκειμένου να θησαυρίσουν σε βάρος τους.

• Όλους τους εργαζόμενους, να οργανωθούν σε σωματεία και συνελεύσεις και να διεκδικήσουνε τα εργασιακά τους δικαιώματα και να μην ενδίδουν στους ωμούς εκβιασμούς του κάθε εργοδότη. Τα εργασιακά δικαιώματα, σύμφωνα με το εργατικό δίκαιο,υπερτερούν κάθε σύμβασης που έχει υπογραφεί.

• Την παροχή όλων των εργασιακών δικαιωμάτων καθώς και την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων, στους εργαζομένους στα προγράμματα αυτά.
• Την άμεση κατάργηση κάθε ελαστικής μορφής εργασίας και την άμεση πρόσληψη όλων των συμβασιούχων αφού καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
• Αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και επίδομα ανεργίας για όλους τους άνεργους.

ΣΩματείο Βάσης Ανέργων & επισφαλώς εργαζομένων (ΣΩ.Β.Α.)