.
Δεκ 23
Τι μπορεί να κάνει ένας εργοδότης, όπως ο Ανδρέας Κουρής, ιδιοκτήτης των καταστημάτων Metropolis και του ομίλου MAD, όταν απολύει εργαζόμενους χρωστώντας μισθούς και μη καταβάλλοντας αποζημιώσεις ισχυριζόμενος ότι δεν έχει χρήματα;
Δεκ 06
Διανύουμε μια εποχή όπου τα εργασιακά δικαιώματα, που προέκυψαν μετά από σκληρούς κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες ενός και πλέον αιώνα, δείχνουν να γκρεμίζονται ολοκληρωτικά. Το αυτονόητο δικαίωμα στην εργασία έχει καταλήξει να είναι ημιαπασχόληση, εκ περιτροπής εργασία, εποχιακή απασχόληση και τελικά κοινωφελής εργασία. Ειδικά το τελευταίο φαίνεται να είναι η νέα ανακάλυψη του κεφαλαίου στον εργασιακό χάρτη. Κράτος και αφεντικά, σε αγαστή συνεργασία με τη ΓΣΕΕ, τις ΜΚΟ(Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις) και την τοπική αυτοδιοίκηση προωθούν την κυκλική παροδική εκμετάλλευση των ανέργων. Στόχος τους είναι να εφαρμόσουν κάθε νέο μνημονιακό συμφωνηθέν πατώντας στην ανάγκη των ανέργων για δουλειά, ενώ το ανώτερο συνδικαλιστικό όργανο των εργατών μετατρέπεται και αυτό σε γραφείο ενοικίασης εργαζομένων. Οι συμβάσεις που υπογράφουν οι εργαζόμενοι σε αυτά τα προγράμματα, τα οποία εκφράζουν στο ακέραιο τις διαθέσεις των αφεντικών, διέπονται από ένα θολό τοπίο όσον αφορά τις εργασιακές συνθήκες. Από πλήρης ασάφεια στις άδειες των εργαζομένων και στο αν τα ένσημα θα είναι συντάξιμα, εώς και την προσπάθεια κάποιων ΜΚΟ να αποποιηθούν των ευθυνών τους σε περίπτωση μη πληρωμής των εργαζομένων!
Ένα άλλο εργασιακό μοντέλο που τείνει να γίνει κι αυτό βασική συναλλαγή μεταξύ εργοδότη-εργαζόμενου είναι αυτό των αυτοαπασχολούμενων με μπλοκάκια. Και ενώ το κράτος προωθεί επικοινωνιακά αυτό το εργασιακό μοντέλο σαν σχέση μεταξύ δύο επιχειρηματιών, οι όροι εργασίας για τους εργαζόμενους είναι ληστρικοί, με χαμηλούς μισθούς, υψηλή φορολογία, αυτασφάλιση, αδυναμία απεργίας και χωρίς κανένα δικαίωμα σε περίπτωση απόλυσης που μετονομάζεται σε διακοπή συνεργασίας.
Τέλος, όσοι «τυχεροί» καταφέρνουν να βρουν δουλειά, μετατρέπονται αυτόματα-και χωρίς να θεωρείται πια αυτό υπερβολικό-σε σύγχρονοι σκλάβοι του 21ου αιώνα. Τα συνεχόμενα μνημόνια και τα εργασιακά νομοσχέδια προβλέπουν συνεχείς μειώσεις μισθών, κατάργηση δώρων και επιδομάτων, ελαστικά ωράρια, απολύσεις και την καταστρατήγηση όλων των δικαιωμάτων, σε τέτοιο βαθμό που ακόμα και αν κάποιος δουλεύει, αισθάνεται περισσότερο άνεργος παρά εργαζόμενος.
Απέναντι λοιπόν σε όλα αυτά που προδιαγράφουν ένα μέλλον ζοφερό, μέσα σε μια κοινωνία φόβου, εξατομίκευσης και διάχυτου κοινωνικού κανιβαλισμού ήρθε η στιγμή να κάνουμε κι εμείς κάτι για την αξιοπρέπεια και τη ζωή μας. Ήρθε η στιγμή να οργανωθούμε σαν εργατική τάξη μέσα και έξω από χώρους δουλειάς. Η στιγμή να πολλαπλασιαστούν οι οριζόντιες δομές μέσα από συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά, προκειμένου η κοινωνική αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια να αντικαταστήσουν την εξατομίκευση και τον κοινωνικό κανιβαλισμό.
Η οργάνωση μας σε σωματεία βάσης και εργατικές συλλογικότητες στους χώρους δουλειάς μπορεί να δημιουργήσει τη σπίθα της ταξικής συνείδησης και να γίνει φλόγα ταξικής αλληλεγγύης, προκειμένου να σταματήσουμε την όρεξη του κεφαλαίου για μεγαλύτερη κερδοφορία. Μέσα από γενική απεργία διαρκείας να καταστρέψουμε τα σχέδια των κρατών, που επιδιώκουν την εδραίωση καθεστώτων έκτακτης ανάγκης και ειδικών οικονομικών ζωνών. Με άμεσες και συνεχείς δράσεις στο δρόμο, με διαδηλώσεις, συγκρούσεις, καταλήψεις, να σταματήσουμε την επερχόμενη υποταγή της εργατικής τάξης. Για να σταματήσουμε πια οι άνεργοι να είμαστε μια δεξαμενή δούλων για τα αφεντικά. Για να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας προκειμένου η εργασία να είναι δημιουργικότητα και προσφορά στην κοινωνία και όχι μισθωτή σκλαβιά. Για μια κοινωνία στην οποία δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΝΕΡΓΩΝ
ΚΑΙ ΕΠΙΣΦΑΛΩΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Πέμπτη 20 Δεκέμβρη 2012 18:00 Προπύλαια
ΣΩματείο Βάσης Ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων(ΣΩ.Β.Α.)
Δεκ 05
Νέα συγκέντρωση έξω από τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη (Μιχαλακοπούλου 80) θα πραγματοποιηθεί αύριο Πέμπτη, με αίτημα την επαναπρόσληψη του απολυμένου από τις 30/11 συναδέλφου, Παναγιώτη Βενέτα.
Πριν από λίγο ολοκληρώθηκε η παρέμβαση που καλέστηκε από την ΣΒΕΟΔ στον ΔΟΛ για 2η συνεχόμενη μέρα. Δεκάδες συνάδελφοι και αλληλέγγυοι του απολυμένου παραβρέθηκαν για να ακούσουν εκ νέου τη διοίκηση του Οργανισμού να υπόσχεται ότι το αίτημα της επαναπρόσληψης θα προωθηθεί στον εργοδότη Ψυχάρη, αλλά προς το παρόν, “λόγω των συνεχών συσκέψεων που έχει, είναι αδύνατον να τον ενοχλήσουμε (!)”. Είχε όμως χρόνο να καλέσει την αστυνομία που και σήμερα ήταν παρούσα με μια κλούβα.
Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, η εργοδοσία παίζει κρυφτούλι και, μην απαντώντας ουσιαστικά στο σωματείο και στον απολυμένο, προσπαθεί να κερδίσει χρόνο. Είναι σημαντικό, λοιπόν, να κάνουμε σαφές στα αφεντικά ότι κανένας απολυμένος δεν είναι μόνος του.
Άμεση επαναπρόσληψη του συναδέλφου Παναγιώτη Βενέτα!
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!
Συγκέντρωση στον ΔΟΛ για 3η συνεχόμενη μέρα, Πέμπτη 06/12, στις 09:00!
Αναδημοσίευση απο “ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ, όπως προέκυψε από την κατάληψη στην ΕΣΗΕΑ 10-16/1/2009″
Νοέ 23
Τους τελευταίους μήνες είναι σε εξέλιξη, για πάνω από εξήντα χιλιάδες «ωφελούμενους», τα προγράμματα κοινωφελούς χαρακτήρα (ΚΟΧ), πεντάμηνης σύμβασης. Παρουσιάστηκαν αρχικά, ως προγράμματα του ΟΑΕΔ, μέσω ΕΣΠΑ, για την «ανακούφιση» νέων και μακροχρόνια ανέργων. Οι προκηρύξεις γίνονται με επίβλεψη του ΑΣΕΠ και εργοδότης είναι οι χιλιάδες ΜΚΟ που υπάρχουν και αφορούν διάφορες δραστηριότητες που θα «ωφελούν το κοινωνικό σύνολο».
Σύντομα όμως, φάνηκαν οι αληθινοί σκοποί αυτού του προγράμματος. Εκτός ότι είναι ακόμη μία αλχημεία για να πέσουν, έστω και λίγο, τα παρουσιαζόμενα ποσοστά ανεργίας, όπως έγινε πρόσφατα και με τα επιδοτούμενα σεμινάρια υπολογιστών, αποτελεί και ένα «πείραμα» για την νέα, ελαστική σχέση εργασίας, που επιβάλλονται από τα μνημόνια και τα τελευταία εργασιακά νομοσχέδια.
Όλες οι ΜΚΟ μετατρέπονται σε γραφεία ενοικίασης εργαζομένων, προκειμένου να καλύψουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στους δήμους και τις περιφέρειες, την στιγμή που απολύονται χιλιάδες μόνιμοι υπάλληλοι στο δημόσιο τομέα. Πρώτη στο χορό είναι η ίδια η ΓΣΕΕ που μέσω του ΙΝΕ, που ξαφνικά μετατράπηκε σε ΜΚΟ, όχι μόνο προκήρυξε χιλιάδες θέσεις εργασίας σε όλη τη χώρα, αλλά εφάρμοσε πρώτη τις χειρότερες σχέσεις εργασίας αντί να τις καταδικάσει. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα στο Βόλο όπου εργαζόμενοι στο ΙΝΕ/ΓΣΕΕ απειλήθηκαν με απόλυση αν συμμετείχαν στην 48ωρη απεργία που προκήρυξε η ίδια η ΓΣΕΕ! Από την άλλη ξεφύτρωσαν μέσα σε πολύ μικρό διάστημα μερικές δεκάδες ακόμη ΜΚΟ, οι οποίες να σημειώσουμε, τσεπώνουνε και ποσοστά από το μισθό του κάθε εργαζόμενου.
Οι σχέσεις εργασίας που έχουν καταγραφεί στις διάφορες συμβάσεις εργασίας που έχουν υπογράψει οι εργαζόμενοι στα προγράμματα αυτά, αναφέρουν μεταξύ άλλων, τη μη ευθύνη του εργοδότη σε καθυστερήσεις πληρωμών και καταβολής των ενσήμων. Σε συγκεκριμένη ΜΚΟ στην Κρήτη, προχώρησαν ένα βήμα παραπάνω και στην σύμβαση εργασίας αποποιούνται κάθε ευθύνης αν οι εργαζόμενοι δεν πληρωθούν ποτέ! Οι προκηρύξεις αυτές, μετά την λήξη της σύμβασης, στην οποία δεν δίνεται καμία παράταση, σου απαγορεύουν για εφτά μήνες να ξανακάνεις αίτηση στα προγράμματα αυτά. Υπό διερεύνηση είναι το τι ισχύει για να ένσημα και συγκεκριμένα αν είναι συντάξιμα ή όχι.
Από εκεί και πέρα μερικοί εργοδότες (ΜΚΟ), προκαλούν ασάφεια για τους όρους εργασίας και έχουν προχωρήσει μερικά βήματα ακόμη, παραβιάζοντας το πενθήμερο, οχτάωρο, απαγορεύοντας την συμμετοχή σε απεργίες καθώς και τις άδειες και βάζοντας όριο πέντε απουσίες στο σύνολο του πενταμήνου. Μερικοί μάλιστα επιβάλουν στους εργαζόμενους να έχουν δικό τους μεταφορικό και να πληρώνουν και τις βενζίνες. Άλλοι, μετατρέπουν το μισθό σε ημερομίσθια, δίνοντας λιγότερα λεφτά στους εργαζόμενους αν είναι λιγότερα από εικοσιπέντε.
Ακόμη, οι προκηρύξεις, οι θέσεις και το αντικείμενο απασχόλησης, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Εργάτες γενικών καθηκόντων που δουλεύουν ως τραυματιοφορείς, καθαριστές που δουλεύουν ως τραπεζοκόμοι, ακόμη και γιατροί που δουλεύουν ως διοικητικοί κ.ο.κ. είναι ενδεικτικά παραδείγματα του κλίματος που επικρατεί αφού ο κύριος στόχος του προγράμματος είναι να καλύψει πάγιες και διαρκείς ανάγκες στους δήμους, τις περιφέρειες, ακόμη και στα νοσοκομεία.
Σε μία εποχή που δημόσιοι υπάλληλοι απολύονται μετά από δεκαπέντε και είκοσι χρόνια υπηρεσίας, όπου κάλυπταν πραγματικές και ζωτικές ανάγκες, φαίνεται ξεκάθαρα, ότι στόχος αυτού του προγράμματος είναι, μετά και την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, να καλύψει όλα τα κενά που θα προκύψουν, και να εφαρμόσει, πλέον σε όλους τους χώρους εργασίας (ιδιωτικός και δημόσιος τομέας), αυτόν τον τύπο εργασίας – δουλεμπορίου.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ
ΚΑΛΟΥΜΕ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
ΣΩματείο Βάσης Ανέργων & επισφαλώς εργαζομένων (ΣΩ.Β.Α.)
Νοέ 22
Νοέ 20
Πρόσφατα σχόλια